تفاوت پروتكل هاي مسيريابي BGP و OSPF در چيست ؟
روش هاي متنوع و بسيار زيادي براي منتقل كردن داده هاي اطلاعاتي در شبكه ها وجود دارد و فرآيند مسيريابي يا Routing در واقع واژه اي است كه براي همين عمليات انتقال بسته هاي اطلاعاتي در شبكه استفاده مي شود. معمولا روش هايي كه قالب انتقالي بسته هاي اطلاعاتي را تعريف مي كنند در شبكه ها به عنوان پروتكل هاي مسيريابي يا Routing protocols شناخته مي شوند كه قبلا در اين خصوص در انجمن تخصصي فناوري اطلاعات ايران مطالبي قرار داده ايم. بصورت كلي دو روش مسيريابي وجود دارد كه به مسيريابي ايستا يا Static Routing و مسيريابي پويا يا Dynamic Routing معروف هستند. در مسيريابي ايستا بسته هاي اطلاعاتي فقط از همان مسيري كه توسط مدير شبكه تعريف شده اند راهشان براي رسيدن به مقصد را پيدا مي كنند و راه ديگري را نمي توانند پيدا كنند. مسيريابي ايستا يا Static Routing براي شبكه هايي با ابعاد كوچك بيشتر استفاده مي شود در حاليكه مسيريابي پويا يا Dynamic Routing بيشتر در شبكه هاي بزرگ و به ويژه شبكه اينترنت مورد استفاده قرار مي گيرد.
اما در فرآيند مسيريابي پويا يا Dynamic Routing بسته اطلاعاتي ما هميشه از يك مسير مشخص براي رسيدن به مقصد استفاده نمي كند و بعضا بر اساس پروتكل هاي مورد استفاده در آنها بهترين مسير براي رسيدن به مقصد پيدا مي شود و كانال مربوطه براي رسيدن بسته اطلاعاتي به مقصد نيز باز مي شود. در ساده ترين تعريف ، اگر روتر هاي موجود در مسير مبدا به مقصد تشخيص دهند كه مسير بهترين براي رسيدن بسته اطلاعاتي به مقصد وجود دارد قطعا بسته اطلاعاتي خود را از اين مسير عبور مي دهند ، معمولا اين فرآيند با پيدا كردن كوتاه ترين مسير بين مبدا و مقصد انجام مي شود. فرآيند پيدا كردن بهترين مسير در پروتكل هاي مسيريابي مختلف بصورت متفاوتي انجام مي شود ، برخي از آنها از ملاك Hop Count براي پيدا كردن اين مسير استفاده مي كنند و برخي فقط سريعترين مسير را پيدا مي كنند. روترهايي كه در يك شبكه وجود دارند و از يك پروتكل مسيريابي Dynamic استفاده مي كنند اطلاعات موجود در Routing Table هاي خود را با همديگر به اشتراك مي گذارند تا هميشه بروز باقي بماند. در مقاله هايي كه قبلا در انجمن تخصصي فناوري اطلاعات ايران نوشته ايم اكثر اين پروتكل هاي مسيريابي پويا از جمله پروتكل مسيريابي RIP و OSPF و IGRP و EIGRP را به شما معرفي كرده ايم و به اميد خدا در آينده از نه چندان دور در خصوص BGP نيز توضيحاتي ارائه خواهيم كرد.
پروتكل مسيريابي OSPF چگونه كار مي كند ؟
پروتكل مسيريابي OSPF يا Open Shortest Path First برخلاف اسمش ، هميشه به دنبال سريعترين مسير براي رسيدن به مقصد مي گردد. روترهايي كه در يك شبكه OSPF اي قرار دارند هميشه وضعيت ساير روترهايي كه به آنها دسترسي دارند را بررسي مي كنند و هر زمان كه لازم باشد براي همديگر پيام مي فرستند. با استفاده از اين مكانيزم روترها وضعيت ساير روترهاي موجود در شبكه را متوجه مي شوند و مي فهمند كه آيا يك روتر آنلاين است يا خير . يكي از قابليت هايي كه OSPF به ما ارائه مي دهد اين است كه روترها علاوه بر اينكه از سريعترين و نزديكترين مسير براي رسيدن به مقصد باخبر مي شوند در كنار آن همه راه ها و مسيرهاي ممكن براي فرستاندن بسته اطلاعات از مبدا به مقصد را نيز متوجه مي شوند ، در چنين حالبي قابليت پياده سازي Load Balancing در روترها وجود دارد به اين صورت كه بسته هاي اطلاعاتي را مي توان به قطعات مختلف تقسيم كرده و در مسيرهاي مختلفي به سمت مقصد ارسال كرد. OSPF را معمولا در شبكه هايي با ابعاد متوسط و متوسط رو به بزرگ استفاده مي كنند و معمولا در شبكه هاي كلان از اين پروتكل كمتر استفاده مي شود.
پروتكل مسيريابي BGP چگونه كار مي كند ؟
BGP در واقع يك پروتكل Exterior Gateway است و در شبكه هايي استفاده مي شود كه واقعا كلان و بسيار بزرگ هستند ، براي مثال شبكه اي مثل شبكه اينترنت از پروتكل مسيريابي BGP استفاده مي كند. OSPF در اينترنت معمولا استفاده نمي شود و برخلاف BGP يك پروتكل درون سازماني يا Interior Gateway محسوب مي شود. البته شما مي توانيد از BGP براي شبكه هاي داخلي نيز استفاده كنيد و در اين امر مانعي وجود ندارد. زمانيكه شما از BGP در يك شبكه داخلي استفاده مي كنيد در واقع تعريف به اين شكل مي شود كه BGP مورد استفاده شما در يك مجموعه شبكه اي داخلي يا يك Autonomous System قرار دارد. اما ساختاري كه در BGP هاي بيروني يا Exterior Gateway استفاده مي شود چندين Autonomous System ممكن است وجود داشته باشد ، طبيعتا با توجه به كلان بودن پروتكل مسيريابي BGP استفاده اي كه از اين پروتكل مي شود پيچيدگي بيشتري از OSPF دارد زيرا براي تعيين بهترين مسير چندين ملاك بايستي رعايت شود ، به هر حال بصورت كلي اگر بخواهيم صحبت كنيم ، تفاوت پروتكل هاي مسيريابي OSPF و BGP را مي توانيم به شكل زير تعريف كنيم :
BGP مخفف Border Gateway Protocol است و OSPF مخفف Open Shortest Path First
BGP در شبكه هاي بسيار كلان با بيشتر از يك Autonomous System كار مي كند در حاليكه OSPF يك پروتكل متوسط است
BGP در اينترنت مورد استفاده قرار مي گيرد اما OSPF در شبكه هاي داخلي
BGP داراي پيچيدگي هاي بيشتري به نسبت OSPF است ITPRO باشيد
برچسب: ،